Κάθε αγώνα και καλύτερα είναι το moto της φοβερής ομάδας Τank Trail Crew που έχει δημιουργήσει και συντηρεί τα δύο lines του Tank Trail και διοργάνωσε για ένατη φορά αγώνα του Greek Dowhhill Cup. Αυτή τη χρονιά -και παρά την παρατεταμένη ξηρασία- ξεπέρασαν τον εαυτό τους διοργανώνοντας έναν φοβερό αγώνα που έκανε τους 81 αναβάτες που συμμετείχαν να παραμιλάνε, γεμάτοι αδρεναλίνη και ενδορφίνες. Φοβερή πίστα, σούπερ καιρός, θετικά vibes, έντονος ανταγωνισμός, δυνατοί riders, πολλοί θεατές, τρελό θέαμα και φουλ αδρεναλίνη! Ο αγώνας στην Κύμη τα είχε όλα!
Φωτογραφίες: Δημάς Κωνσταντίνος
Η πίστα
To Tank Trail διαθέτει δύο εναλλακτικά lines (Classic line & Tubes line) με κοινά τα πρώτα 200 μέτρα και τα τελευταία 500 περίπου μέτρα. Για φέτος επιλέχθηκε να πραγματοποιηθεί ο αγώνας στο Classic line με το χαρακτηριστικό στραβό ξύλινο gap και το κλασικό road gap (πέρσι ο αγώνας είχε γίνει στο Tubes line). Το συνολικό μήκος της πίστας είναι 1,4km και διαθέτει πολλά berms και τεχνικές στροφές, τεχνικά άλματα και σημεία με υψηλές ταχύτητες. Όποια διαδρομή και να επιλεγεί όμως τελειώνει στον κλασικό «Θάνατο», το τελευταίο τμήμα της πίστας που χαρακτηρίζεται από την μεγάλη κλίση και το φοβερό berm στο τέλος αυτής. Εκεί συγκεντρώνεται και πλήθος θεατών και εκεί όλοι οι αναβάτες δείχνουν τα πραγματικά τους skills. Μεγάλες κλίσεις και τεχνικά περάσματα υπάρχουν και σε άλλα σημεία της πίστας, αλλά σίγουρα ο «Θάνατος» είναι μοναδικός. Γενικά πρόκειται για μια γρήγορη πίστα, με κλίσεις και σωστά άλματα σε καλό χώμα με ελάχιστη την παρουσία βράχων και πλήρη απουσία πέτρας.
Φέτος μάλιστα παρά την μακρά περίοδο ξηρασίας το Tank Trail Crew είχε κάνει φοβερή δουλειά αναβαθμίζοντας αρκετά σημεία της πίστας και σκουπίζοντας όλο το μήκος της διαδρομής. Η ξηρασία βέβαια είχε αποτέλεσμα να υπάρχει σκόνη και πούδρα σε πολλά σημεία, όχι όμως σε υπερβολικό βαθμό καθώς οι διοργανωτές την απομάκρυναν μετά από κάθε μέρα προπόνησης. Έτσι έγινε ένας φοβερός αγώνας με τους αναβάτες να μπορούν να πιέσουν τα όρια τους σε ένα αρκετά ασφαλές περιβάλλον. Για τον λόγο αυτό υπήρξαν λίγες πτώσεις και κανένας σοβαρός τραυματισμός. Συγχαρητήρια στο Tank Trail Crew για την εξαιρετική δουλειά.
Δες το παρακάτω video τις εμπειρίες του PhilAtwill και της ομάδας PropainPositive από τον αγώνα στην Κύμη:
Ο προκριματικός
Με λίγα λεπτά καθυστέρηση ξεκίνησε ο προκριματικός, αλλά και με τους αναβάτες να ξεκινούν λίγο άναρχα, όποιος ήταν έτοιμος έπαιρνε σειρά να ξεκινήσει. Στην κορυφή έκανε πολύ κρύο, ενώ οι ισχυροί άνεμοι που επικρατούσαν στο πάνω τμήμα της πίστας υποχρέωσαν τους διοργανωτές να κλείσουν το road gap για λόγους ασφάλειας. Οι κορυφαίοι αναβάτες δεν έδειξαν να επηρεάζονται διόλου και οι χρόνοι άρχισαν να πέφτουν. Ταχύτερος όλων και πρώτος Junior ο φορμαρισμένος Μάρκος Λαμάρης (2:34,090) που έδειξε από νωρίς τις διαθέσεις του. Πιο γρήγορος στην κατηγορία Elite o Phil Atwill (2:36,597) που επέστρεψε στη σέλα του αγαπημένου του DH bike μετά από έναν μήνα καθώς είχε τραυματιστεί στον αστράγαλό στον αγώνα του World Cup στο Mont Sainte Anne στον Καναδά. Στους Mini Junior ο Χρήστος Θεόπιστος (2:51,963) μπήκε αποφασισμένος πραγματοποιώντας τον ταχύτερo χρόνο της κατηγορίας. Αποφασισμένος μπήκε και ο Γιάννης Ιωάννου (2:51,476) που καβάλα σε DH bike ήταν ταχύτερος στην κατηγορία και ένατος γενικής. Ταχύτερος στους Veteran ήταν ο Δημήτρης Κόνας (3:08.666) και στους ηλεκτρικούς ο Χαρής Νησιώτης (3:20,893). Δυστυχώς καμία κοπέλα δεν έδωσε το παρόν στο απαιτητικό Tank Trail.
Κατηγορία Elite
Πέντε κορυφαίοι riders ήταν έτοιμοι να τα δώσουν όλα για τη νίκη κι έτσι έγινε. Όρμησαν με αποφασιστικότητα, κατέβηκαν τον «Θάνατο» αέρα και έσπασαν τα χρονόμετρα. Τελικός νικητής ο τεράστιος Phil Atwill (2:33,967) που δεν μάσησε από τον πρησμένο του αστράγαλο και οδηγώντας με το χαρακτηριστικό φουλ τεχνικό στυλ του έγραψε τον δεύτερο ταχύτερο χρόνο της ημέρας. Μεγάλη κατάβαση έκανε και ο Σωκράτης Ζώτος (2:36,727) και ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου 2,7’’ πίσω από τον μέντορα του. Έκοψε την ανάσα όλων των θεατών -και την δική του!- με το φοβερό σώσιμο στο «Θάνατο» ο Αλέξανδρος Τοπκάρογλου. Παρά το λάθος του ο Godzilla (2:38,502) πήρε την τρίτη θέση, όντας τέταρτος γενικής. Τέταρτος τερμάτισε ο Θανάσης Παναγίτσας (2:41,966) που επέστρεψε δυναμικά στις νταουνχιλάδικες πίστες μετά από μια επιτυχημένη σεζόν στο Enduro Greek Series. Λιγότερο από δύο δέκατα πίσω του ο Νίκος Μαραγκός (2:42,131) που δούλεψε σαν μηχανικός της ομάδας Propain Positive φέτος, αλλά έδειξε ότι μπορεί να είναι ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του ελληνικού DH. Την εξάδα συμπλήρωσε ο Πέτρος Αφένδρας (2:53,797) με ποδήλατο enduro, ενώ έβδομος ήταν -ο πάντα γρήγορος- Μιχάλης Μπερτσιμάς (3:02,265) που επιτέλους κατάφερε να βγάλει ένα δυνατό αγωνιστικό run.
Δες το POV του Μάρκου Λαμάρη που ακολουθεί τον PhilAtwill στην προπόνηση του Σαββάτου:
Κατηγορία Junior
Στην κατηγορία για αναβάτες από 16 έως και 18 ετών o Μάρκος Λαμάρης (2:32,522) μάγεψε τους πάντες και πήρε καθαρά τη νίκη στην κατηγορία και στην γενική!!! Ο Μάρκος ήταν άπιαστος, έστριβε αδιανόητα γρήγορα, ήταν ανάλαφρος και αποτελεσματικός και στον «Θάνατο» δήλωσε με εμφατικό τρόπο “who is the man”! Κατάφερε να περάσει μέχρι και τον μέντορα του, τον Phil Atwill… Δεύτερος ήταν ο φουλ ταλαντούχος Μιχαήλ Τζώρας (2:44,926). Κατέβηκε δυνατά, ήταν έβδομος γενικής και έδειξε να ξεπερνά τις μέτριες -για το επίπεδο του- εμφανίσεις των δύο πρώτων αγώνων. Να σημειώσουμε μάλιστα ότι ο Μιχαήλ πέρσι έχασε τον τίτλο στην κατηγορία μετά από την άσχημη πτώση-τραυματισμό που είχε στον «Θάνατο». Φέτος απλά πέταξε! Στην τρίτη θέση ο επιθετικός Γιώργος Αγιομαυρίτης (2:47,556) που τον είδαμε για πρώτη φορά καβάλα σε DH bike (έστω και δανεικό). Οδήγησε καθαρά και γρήγορα πάντως αν και είχε μόλις τρεις μέρες για να προσαρμοστεί στο Scott Gambler του Γιάννη Κορφιάτη. Στην τέταρτη θέση περιορίστηκε ο νικητής του προηγούμενου αγώνα, ο Εμμανουήλ Λουκέρης (2:48,750), ο οποίος έδειξε να οδηγεί πιο προσεκτικά μετά τον τραυματισμό του σε αγώνα IXS European DH Cup το καλοκαίρι, ενώ ο ανερχόμενος Στέλιος Παντελίδης (3:02,558) συμπλήρωσε την δυνατή πρώτη εξάδα. Έβδομος ήταν ο local Κωνσταντίνος Φρίγκης και όγδοος ο Αντρέας Μαρίας παρότι αγωνίστηκε με τραυματισμένο καρπό και πολλά παυσίπονα.
Δες το POVvideo του Εμμανουήλ Λουκέρη που τερμάτισε τέταρτος στην κατηγορία Junior:
Κατηγορία MiniJunior
Χαμός έγινε στους Mini Junior με τρομακτικές καταβάσεις και ανατροπές. Μεγάλος νικητής ο Δημήτρης Βλασσόπουλος (2:47,895) που όρμησε στον τελικό και δικαιώθηκε. Παράλληλα έκοψε την ανάσα των θεατών στον «Θάνατο» με το φοβερό του σώσιμο μετά το λάθος του στο πρώτο part. Φοβερός. Δεύτερος για μια ακόμη φορά ο πάντα χαμογελαστός Θοδωρής Παχουλός (2:50,852) ο οποίος αναδείχθηκε και ο ταχύτερος αναβάτης με ποδήλατο single crown (13ος γενικής). Θα θέλαμε πολύ να τον δούμε καβάλα σε DΗ bike. Την δυνατή πρώτη τριάδα συμπλήρωσε ο Χρήστος Θεόπιστος (2:52,034) αποδεικνύοντας πόσο σταθερός είναι καθώς έκανε ακριβώς τον ίδιο χρόνο σε προκριματικό και τελικό. Εξαιρετική εμφάνιση έκανε ο Λάμπρος Κουσιωρής (2:59,074) και ο Αρτέμης Ποϊλάς (2:59,137) και αμφότεροι μπήκαν δυναμικά στην πρώτη 20άδα της γενικής. Η μεταξύ τους διαφορά μόλις 63 χιλιοστά! Την εξάδα συμπλήρωσε ένας ακόμη ανερχόμενος νεαρός αναβάτης, ο Σωτήρης Χατζητσοπάνης (3:04,126).
Δες το POVvideo του Χρήστου Θεόπιστου που τερμάτισε τρίτος στην κατηγορία MiniJunior:
Κατηγορία Master
Μεγάλη εμφάνιση έκανε ο φοβερός Γιάννης Ιωάννου (2:45,355) ο οποίος καβάλα σε DH bike (επιτέλους!) έδειξε ότι παραμένει ένας από ταχύτερους Έλληνες riders. Ο Ιωάννου όχι μόνο πήρε μια εμφατική νίκη στην κατηγορία, αλλά ήταν και όγδοος γενικής παρέα με τους καλύτερους. Στην δεύτερη θέση περιορίστηκε ο κυρίαρχος της κατηγορίας, ο Άρης Χατζηγεωργίου (2:50,852) ο οποίος για πρώτη φορά αγωνίστηκε παρουσία της κόρης του. Η ψυχή της διοργάνωσης και μεγάλος μαέστρος του αγώνα, ο local Γιώργος Γεωργούδης (3:08,053) πρόλαβε και έκανε δύο κατεβασιές μέσα στην τρέλα της διοργάνωσης, έβαλε αυτόματο πιλότο και τερμάτισε τρίτος. Επιστροφή στους αγώνες για έναν ακόμη φρέσκο πατέρα, τον Βασίλη Δαλέζιο (3:12,919) που τερμάτισε τέταρτος μπροστά από τον στυλάτο Παναγιώτη Κιούση (3:18,006) καιο το αναγεννημένο Δημήτρη Μπατσάρα (3:18,965).
Κατηγορία Veteran
Έξι τολμηροί 40άρηδες έδωσαν το παρών και τα κατάφεραν περίφημα. Νικητής με μεγάλη διαφορά αναδείχθηκε ο Δημήτρης Κόνας (3:07,245) που απόλαυσε με τον δικό του τρόπο τις μεγάλες κλίσεις και τα δυνατά άλματα. Δεύτερος ο Σταν Βαρβιτσιώτης (3:23.640) που επέστρεψε με απόλυτη επιτυχία στο αγωνιστικό downhill. Την τριάδα συμπλήρωσε ο Γιώργος Κολλιαστάσης (3:24,613) στον πρώτο του αγώνα καβάλα στο εντυπωσιακό Santa Cruz. Στην τέταρτη θέση ο αναβάτης θρύλος από το Βαρικό, ο Κώστας Γκώγκος (3:57,020) που είναι και ο παλαιότερος εν ενεργεία αγωνιζόμενος! Πέμπτος ο Γιάννης Καλογεράκης που πέταγε στις προπονήσεις και στον προκριματικό (2ος), αλλά μια πτώση στο στραβό του στέρησε την δυνατότητα διάκρισης. Δεν κατάφερε να τερματίσει ο πατέρας του Θανάση Παναγίτσα, ο Παναγιώτης. Μεγάλος απών από την μάχη της κορυφής ο Σάββας Ιωάννου που αναρρώνει από τον σοβαρό τραυματισμό που είχε σε αγώνα DH στην Βουλγαρία αυτό το καλοκαίρι. Ωστόσο ήταν συνδεδεμένος και παρακολουθούσε τις εξελίξεις του αγώνα μέσα από τα live results. Του ευχόμαστε σύντομη επιστροφή στα βουνά!
Κατηγορία Super Mini Junior
Στην μισή πίστα του Tank Trail διοργανώθηκε και ο αγώνας της κατηγορίας Super Mini Junior για αναβάτες από οκτώ έως 12 ετών. Νικητής -και μάλιστα στον πρώτο του αγώνα- αναδείχθηκε ο Άλκης Καλλίγερος, ενώ στην δεύτερη θέση τερμάτισε ο local Διονύσης Γιατράς παρά την πτώση του. Ο 11χρονος Γιάννης Καλαφατάς ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου, ενώ ο Βασίλης και ο Χρυσοβαλάντης Γιατράς συμπλήρωσαν την πεντάδα. Έκτος και στεναχωρημένος ο Άλεξ Κιούκης που του βγήκε η αλυσίδα στο πάνω τμήμα της πίστας και σταμάτησε να την ξαναβάλει.
Κατηγορία Ε-bikes
Μόλις τρεις ηλεκτρικοί αγωνίστηκαν στην Κύμη και νικητής αναδείχθηκε ο Χάρης Νησιώτης (3:12,867), με δεύτερο τον φιλαράκο του Παναγιώτη Πλέσσα (3:26,922). Τόσο ο πρώην ΒΜΧάς Νησιώτης, όσο και ο Motocrossάς Πλέσσας, δήλωσαν ενθουσιασμένοι και αποφασισμένη να κάνουν την μεγάλη μετάβαση σε DH bikes. Την τριάδα συμπλήρωσε ο semi-local Νικόλας Μηλιώρης (4:01,724) που άδησε το εντουράκι του και αγωνίστηκε για πρώτη φορά με ηλεκτρικό.
Δες το επικό video της ομάδας GravityFreaks από τον αγώνα DH στο TankTrail πριν 10 χρόνια:
- Άρτια για μια ακόμη φορά ήταν η διοργάνωση. Η προετοιμασία της πίστας -παρά την ξηρασία- ήταν άψογη, ενώ υπήρχαν για όλους τους αναβάτες παγωμένα νερά, Red Bull και μπύρες χωρίς αλκοόλ της τοπικής μικροζυθοποιίας Septem, σάντουιτς, μπακλαβάδες και διάφορα εδέσματα. Πολύ όμορφο και ποιοτικό το t-shirt. Στα συν ο χώρος των paddocks μέσα στην πόλη της Κύμης και η απονομή στην κεντρική πλατεία.
- Είδαμε τρελά σωσίματα μέσα στον «Θάνατο» με πιο εντυπωσιακό αυτό του Αλέξανδρου Τοπκάρογλου, του Γιάννη Ιωάννου και του Δημήτρη Βλασσόπουλου. Είδαμε και μια τρομακτική πτώση, αυτή του Οδυσσέα Καρακατσάνη, χωρίς όμως τραυματισμό. Γενικά το επίπεδο των αγωνιζόμενων ήταν υψηλό και ειδικά των πιτσιρικάδων.
- Στον αγώνα στην Κύμη έγινε και απονομή των πέντε ταχύτερων στην γενική με τους τέσσερις από αυτούς κάτω των 23 ετών! Το ελληνικό DΗ έχει μέλλον.
- Για μια ακόμη φορά πολλοί θεατές και αγωνιζόμενοι που είχαν τερματίσει κατέκλεισαν τον Θάνατο και αποζημιώθηκαν με εντυπωσιακό θέαμα.
- Πέταγε ο Μάρκος Λαμάρης! Σε κάθε τμήμα της διαδρομής οδηγούσε αέρινα και συνάμα επιθετικά, έστριβε με μαγικό τρόπο κάθε στροφή και μπήκε στο Θάνατο με τα όλα. Η φετινή επιτυχημένη χρόνια του στο Παγκόσμιο μόνο τυχαία δεν ήταν… Ο 18χρονος Μάρκος αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάθε νεαρό αναβάτη και στο μέλλον περιμένουμε ακόμη μεγαλύτερες διακρίσεις!
- Μεγάλη ήταν η στήριξη στον αγώνα από επιχειρήσεις της περιοχής, έδωσαν ώθηση στον αγώνα και καλύτερη προβολή! Συγχαρητήρια γιατί τέτοιες προσπάθειες πραγματικά αξίζουν.
Ο επόμενος αγώνας του Greek Downhill Cup 2024 θα πραγματοποιηθεί στον Τύρναβο και το φοβερό Lousfaki Trail στις 7-8 Δεκεμβρίου. Θα είμαστε όλοι εκεί για τον μεγάλο τελικό!
