Η δεκαετία του ‘80 φάνηκε να ξεκινάει πολύ δυνατά για τη Husqvarna. Ο αρχιμηχανικός Ruben Helmin εξελίσσει τον νέο κινητήρα των 500cc, και στο δυναμικό της σουηδικής εταίρείας προστίθεται ο Thomas Gustavsson που μόλις είχε κερδίσει το σουηδικό εθνικό πρωτάθλημα enduro. Παγκοσμίως, η αγορά των enduro μοτοσυκλετών μεγάλωνει εντυπωσιακά και παρά το γεγονός πως η Husqvarna καταφέρνει να επικρατήσει στις τετράχρονες μοτοσυκλέτες στο 6 DAYS του 1983 (με τον Gustavsson) δεν καταφέρνει να σημειώσει τον αριθμό πωλήσεων που θα της επέτρεπε να πατήσει γερά στα πόδια της και να αντισταθεί στης συνεχώς αυξανόμενη πίεση λόγω των ιαπωνικών εργοστασίων.
Η πώληση της Husqvarna-1987
Κύριος μέτοχος της Husqvarna (από το 1977) ήταν η Electrolux, η οποία έρχεται σε επαφή με τους αδερφούς Castiglioni (Claudio και Gianfranco) που ελέγχουν την Cagiva. Η ιταλική εταιρεία βρίσκεται εκείνη την περίοδο στην ακμή της, έχοντας ήδη αγοράσει την Ducati (το 1985) και τη Moto Morini, και οι δύο πλευρές συμφωνούν στην αγοραπωλησία τον Απρίλιο του 1987.
Ακολουθούν λίγοι μεταβατικοί μήνες και Σαν σήμερα 3 Δεκεμβρίου του 1987 βγαίνουν από τη γραμμή παραγωγής στο εργοστάσιο της (πόλης) Huskvarna οι τελευταίες “made in Sweden” Husqvarna.
Το γεγονός απασχολεί τον τύπο της Σουηδίας και αρκετοί ρεπορτέρ βρίσκονται στον χώρο για να καλύψουν αυτή τη σημαδιακή στιγμή. Το κλίμα είναι βουβό και η μανιβελιά σε μία τελευταία TE 510 προκαλεί ρίγη συγκίνησης ακόμα και σήμερα.
Το video αποτελεί ένα μικρό απόσπασμα από video που έχει ανέβει στο Facebook group Husqvarna Vintage Club και δείχνει ολόκληρη τη γραμμή παραγωγής του σουηδικού εργοστασίου και μπορείς να το δεις εδώ.
Μια ματιά στο TE 510
Ο κινητήρας του “πεντακόσα” (503cc για την ακρίβεια) ήταν αυτό που θα λέγαμε “πολύ μπροστά από την εποχή του”.
Ιδιαίτερη βαρύτητα έχουν τα γραφόμενα του αμερικάνικου τύπου (Cycle World) εκείνης της εποχής:
“Ελάχιστα πιο φαρδύς από έναν δίχρονο κινητήρα, ζυγίζει μόλις 32kg κάτι που έχει επιτευχθεί με χρήση κυλίνδρου από μαγνήσιο με επίστρωση Nikasil αλουμινίου στο εσωτερικό του. Οι μικρές του διαστάσεις επιτρέπουν επισκευές στο άνω μέρος χωρίς να χρειαστεί να αφαιρεθεί από το πλαίσιο.”
Λεπτομέρειες: Το γρανάζι του εκκεντροφόρου ήταν αλουμινένιο ενώ κάτω ακριβώς από τον εκκεντροφόρο υπήρχε μικρή λεκάνη λαδιού που εξασφάλιζε τη λίπανσή του ακόμα και στις κρύες εκκινήσεις. Με γεμάτο ρεζερβουάρ, το 510 (στην έκδοση Cross Country) ζύγιζε 118kg και ήταν μακράν το ελαφρύτερο τετράχρονο της εποχής.
Η μεταφορά στο Varese της Ιταλίας και η γέννηση της Husaberg
Η αγορά της Husqvarna από την Cagiva σήμαινε και τη μεταφορά της παραγωγής στο ιταλικό εργοστάσιο. Αρκετοί υπάλληλοι είχαν τη δυνατότητα να μετακομίσουν στο Varese (όπου βρισκόταν το εργοστάσιο της Cagiva) ωστόσο ο βασικός πυρήνας της Husqvarna όχι μόνο δεν μετακινείται αλλά συσπειρώνεται και δημιουργούν την αμέσως επόμενη χρονιά (τo 1988) τη Husaberg (συνεχίζεται,,,)
